Güneşte Yandıktan Sonra Ne Sürülür? Yanığın, Hafızanın ve Şiirin İzinde Bir Edebî Düşünce Bir edebiyatçı için her yanık bir hikâyedir. Güneşte yandıktan sonra ne sürülür? sorusu, yalnızca bir cilt bakım önerisi değil, insanın ışığa duyduğu tutkunun ardından yaşadığı pişmanlığın metaforu gibidir. Çünkü biz, hayatın güneşine hep biraz fazla yaklaşırız. Kelimelerin gücü de tam burada başlar: yanığı anlatırken aslında yanmayı değil, yeniden doğmayı kurgularız. Edebiyat için güneş yalnızca bir ısı kaynağı değil, ruhun sınırlarını yakan bir karakterdir. Güneş: Işığın Yakarak Öğreten Anlatıcısı Edebî metinlerde güneş, çoğu zaman bir öğretmendir. Camus’nun Yabancı’sında güneş, Meursault’nun bilincini karartır, onu kaderine iter. Yakıcı bir ışık…
8 Yorum